Voor diegenen die mij nog niet kennen, mijn naam is Jacob Dijkstra. Mocht dat niet een belletje doen rinkelen dan is Jacob van Sjoukje meestal afdoende. Samen zijn we 13 jaar geleden verhuisd toen zij hier een baan kreeg als fysiotherapeute en ik een duurzaam algenteelt project runde in Hallum. Ondertussen zijn we de gelukkige en trotste ouders van Tjeerd (6), Anne Riks (4) en Welmoed (1) en kunnen we stellen dat we ‘geworteld’ zijn op dit prachtige eiland. Een mening heb ik altijd gehad maar de afgelopen jaren voel ik meer en meer de wens om daar ook actief iets mee te doen.
Het (neo)liberale gedachtengoed voert al meer dan een decennium de boventoon in Nederland waarbij marktwerking, een kleine overheid en eigen verantwoordelijkheid centraal staan. Overal om me heen zie ik een prestatiemaatschappij ontstaan waarin de kloof tussen verschillende groepen in de samenleving groter en groter wordt. De huidige (landelijke) politiek vergroot die kloof door polariserende, populistische oneliners te roeptoeteren in de hoop daarmee specifieke groepen aan zich te binden. Ondertussen wordt succes enkel gemeten in de hoogte van je bankrekening of bezit en hoe harder je schreeuwt of hoe beter je lobbyt, hoe meer aandacht je nog krijgt ook! Van kinds af aan wordt dit er ‘ingeramd’ want oei oei oei, je kind zal toch eens ‘een laagopgeleide’ worden genoemd. De term alleen al! Er bestaan geen laagopgeleiden. Er zijn misschien praktisch opgeleiden en theoretisch opgeleiden, waarbij de praktisch opgeleiden zwaar ondergewaardeerd worden in dit land!
Deze giftige cocktail zie ik als de oorzaak van de verruwing in discussies, grote verschillen tussen arm en rijk, uitholling van de voorzieningen voor basisbehoeften (een fatsoenlijk dak boven je hoofd, gezond eten/drinken, goede zorg, gezonde leefomgeving en betaalbare energie) en misschien wat anders gezegd; de vervreemding van elkaar.
Het Pvda Ameland verkiezingsprogramma zegt eigenlijk al precies waarom ik mij daar thuis voel.
‘Voor een socialer en duurzamer Ameland’
De landelijke trend sijpelt ook langzaam door naar Ameland. Ook hier zie je dat (een deel van) de jeugd zich enkel op z’n tandvlees kan settelen op het eiland en mensen van buiten worstelen om een volwaardig bestaan op te bouwen. De gevolgen hiervan zijn gelatenheid, geen binding met de samenleving en bijpassend gedrag. Als er toch één plek is Nederland waar je, door de welvaart en van oudsher sociale cohesie, iedereen in zijn kracht kan zetten en niemand hoeft te vergeten is dat hier lijkt mij.
‘Of verbrokkelt die cohesie van binnen door het geld van buiten misschien’?
Mijn specifieke kennis ligt op het vlak van duurzame energie en dan vooral op systeemniveau. Trek je links aan een touwtje in je energiesysteem dan heeft dat rechts consequenties. Dit geldt voor/over alle vormen van energie (warmte, elektriciteit, biomassa etc.) en overal binnen je systeem. Dit relatief nieuwe, onbekende en (nog) zeldzame vak beoefen ik al fulltime sinds 2014, ook hier op het eiland binnen Duurzaam Ameland. Binnen de energietransitie pleit ik al jaren voor een eerlijkere verdeling van de kosten hiervoor en het betaalbaar houden van energie voor iedereen. Wie zijn energierekening het laatste half jaar nog eens goed heeft bekeken weet meteen dat hier nog een lange weg is te gaan. Ook hier is het de marktwerking in combinatie met het korte termijnbeleid van de overheid wat zorgt voor de grilligheid van ‘de markt’ en (onterecht) hoge kosten voor de gewone burger.
Duurzame energie voor iedereen dus en te beginnen bij diegenen die het meeste moeite hebben de eindjes aan elkaar te knopen. Op dit moment landt 95% van de landelijke budgetten voor subsidies bij de hoogste 10% van de inkomens, dit moet anders! Die bovenste 10% redt zich wel en stoot jaarlijks gemiddeld trouwens 2-4 keer zoveel CO2 uit dan de lagere inkomens. Ik heb het altijd raadselachtig gevonden waarom dat ‘groepje’ daarvoor beloond moest worden met forse subsidies op investeringen die zij gemakkelijk konden doen. Daarbij is mijn persoonlijke devies:
Subsidieer geen opwek ter compensatie van verbruik maar maak gebruik van eerlijke(!) heffingen op uitstoot.
Mocht je specifieke vragen hebben over duurzame energie of gewoon eens willen sparren over nieuwe ideeën, besparingen etc. dan doe ik dat graag en kun je contact opnemen via de onderstaande gegevens. Laten we samen Ameland op alle vlakken socialer maken. Ik zal mij inzetten om voor duurzame energie (maar niet enkel duurzaamheid) beleid te formuleren waar iedereen beter van wordt en vooral waar iedereen in mee kan want de ‘energietransitietrein’ gaat niet meer stoppen. Niet de grootste schreeuwers komen eerst in die trein maar de bescheiden stille meerderheid wat mij betreft. Ik heb er alle vertrouwen in dat die grote middengroep het geen enkel probleem vindt de ‘achterblijver’ aan de hand mee te nemen en een mooi plekje voor het raam gunnen.
Met vriendelijk groet en tot 16 maart,
Jacob Dijkstra
